بهائیت در ایران : نظریه‌پردازان فرقه‌ی بهائیت ، در راستای توجیه عدم ختم نبوت بوسیله‌ی پیامبر اسلام و ادعای نبوت علی‌محمد باب، عقیده‌ی شیعیان به موضوع امامت (با این ویژگی که نباید صاحب شریعت باشد و تنها در راه ترویج و اجرای آیات قرآن و فرائض اسلامی بکوشد) را مانعی بزرگ بر سر راه ادعای پیامبری پیشوایان خود دیدند.[1] از این‌رو اعتقاد شیعیان به موضوع امامت (و امامی که صاحب شریعت نیست) را زیر سؤال برده و مدعی می‌شوند که در قرآن کریم؛ به کتاب الهی [هود/17] و پیامبر صاحب شریعت [بقره/124] نیز «امام» اطلاق شده است. لذا بهائیان از این گفته‌های خود این‌گونه نتیجه می‌گیرند: «قرآن مجید پیغمبر مستقل را امام خواند پس چگونه می‌گویند امام نمی‌تواند کتاب داشته باشد... پس معلوم شد امام می‌تواند کتاب داشته باشد و تشریع شریعت جدید نماید. زیرا (امام) به پیغمبران نیز اطلاق گردید».[2]

بهائیت در ایران : کاظم رشتی مدعی است که اهل‌بیت (علیهم السلام) حامل ربوبیت الهی هستند. این در حالیست که صفات ذاتی خداوند، عین ذات اوست و نمی‌توان آن‌ها را به غیر نسبت داد. بعلاوه، ربوبیت و الوهیت ملازم هم هستند و هرکه ربّ باشد، إله و پرستیدنی است. بنابراین ادعای ربوبیت برای غیرخدا ممکن نیست. همچنین، این اعتقاد، چه تفاوتی با قول به تثلیث در مسیحیت دارد؟!

بهائیت در ایران : این متن در کانال تلگرام سایت فرقه نیوز 2 بهمن 96 آمده :

بهائیت در ایران : تحقیق پیرامون ظهور و بروز بهائیت توسط محققین و پژوهشگران بسیاری انجام گرلفته است مطلب ذیل نمونه ای از این تحقیقات بوده که توسط محقق گرامی کیوان گیتی نژاد ( حیدری ) انجام گرفته است بخش  سوم این مطلب در اختیار کابران گرامی قرار داده میشود .